Monnegre - Barranc de les Salines

start bij informatiebord midden in Monnegre. De route naar Monnegre is goed te vinden met de navigatie. Evt zoek je op Monnegre: Ermita Nuestra Senora de los Angeles. 

Geweldig mooie wandeling in een van de mooiste (onbekend gebleven) gebieden van de costa blanca.

De Barranco de les Salines is een van de ravijnen die samenkomen op de Montnegre-rivier. Het is jet grootste deel van het jaar een droog ravijn jaar en opgegraven op Trias materialen. Het geërodeerde reliëf van het kanaal en de kleuren zandsteen en gips maken het een interessant bezoek vanuit geologisch oogpunt.

voor uitgebreide informatie van het gebied kun je ook kijken op rutasazulesalicante.es. Ruta RP6 gaat over hte gebied bij de rio Monnegre.

Tour door het kanaal van een ravijn, zonder signalering. Je moet o.a. een dam beklimmen door met ijzeren ringen een muur te beklimmen. Alleen het deel van de toegang tot het ravijn door de SLV-151 is aangegeven.

De route begint in Montnegre de Dalt, een groep huizen langs de rivierbedding Montnegre in de gemeente Jijona. . Het is toegankelijk via de Valle del Sol, door CV-819. Het is ook toegankelijk vanuit het noorden, vanuit Tibi of Jijona. Het gebied van de ravijnen, is ook de speciale beschermingszone voor vogels (ZEPA).

Montnegre - Barranco de les Salines(30 - 45 minuten)

We beginnen de route op ongeveer 150 meter van de Ermita de Montnegre, naast een vervallen huis. Er is een paneel van de SLV-151 en wat ruimte om de auto te verlaten. Vanaf het paneel volgen we de onverharde weg van de toegang tot een boerderij ongeveer 40 meter en we afwijken naar rechts (er is een bord). We vervolgen onze weg langs de heuvels van Silim, waarbij we de bedding van de rivier de Montnegre verlaten en het ravijn oversteken naar het noorden, het Salines ravijn. Voordat we afdalen, zien we het kronkelige pad van het ravijn, dat sikkels vormt op de plaatsen waar het is opgesloten. De afdaling naar het ravijn is enigszins steil en naast het kanaal is er een paal van de SLV-151 die de voortzetting richting Jijona aangeeft, door een spoor dat zich aan de andere kant van het kanaal bevindt.

Barranco de les Salines(2 uren)

De eerste bijzondere plaats is hetzelfde gebied, die reeds onderste zandsteen Trias roodachtige kleur, grauw en oker met zand en conglomeraten quaternaire boven, met een geërodeerde reliëf met rillen en groeven. 

Terug naar het ravijn gaan we verder stroomafwaarts (naar het zuiden). De kracht van het water erodeert en neemt materialen uit de bochten van deze sectie in beslag, waardoor de rotsen in evenwicht blijven en holten vormen. Beschut door deze grotten precipiteren zouten zoals magnesiumsulfaat in de vorm van vezelachtige aggregaten en vormen een mineraal dat bekend staat als epsomite.

Als we stroomafwaarts doorgaan, komen we aan bij een dam vol en bezet door een woud van tarais. Het systeem van dammen werd gebouwd om te voorkomen dat het afstromende water en de sedimenten die het transporteert verdere schade aanrichten. De dam bereiken is gecompliceerd omdat je een deel van het woud van tarais moet oversteken, maar je kunt het vanaf de zijkant van het ravijn zien en een pad rechts gaan dat naar Molí de Capeta leidt.

Een ander interessant punt, maar uit het kanaal, en dat  niet op de route ligt, is een gebied waar fossiele droogscheuren van het Trias tevoorschijn komen. De scheuren werden gevormd door een kleigrond te drogen. De scheuren waren gevuld met sedimenten toen het land weer onder water kwam. Die tekens zijn die die gefossiliseerd zijn. In het gebied (en in het algemeen in andere delen van het ravijn) zijn er rimpelingen, gefossiliseerde sporen achtergelaten door de stroming van water. En er zijn ook carniola's, afzettingsgesteenten gevormd door kalksteen en gips. Wanneer de pleisters oplossen, blijft het kalksteengedeelte van de rots achter met longblaasjes en hoekige randen. Dit alles geeft aan dat deze rotsen werden gevormd in een droge en warme sedimentaire omgeving, aan de oevers van brakke stilstaande wateren.

Nadat we stroomafwaarts het deel van het ravijn hebben overgestoken, volgen we onze stappen naar de post van de SLV-151. Vanaf hier gaan we verder stroomopwaarts. Tijdens de rest van de rondreis zullen we doorgaan met het observeren van materialen uit het Trias en het Quartairse zand en conglomeraten en rotsen in evenwicht aan de randen van het kanaal uitgegraven door het water aan de basis. Er zijn ook delen waarin de zouten precipiteren en een witte zoutkorst vormen op het bed. En we moeten door een andere dam gaan, die links moet worden vermeden (er zijn metalen ringen om op en neer te gaan). Na een spectaculaire rots waarvan de basis uitgehold en boven het kanaal hing, bereikten we de samenvloeiing met de Barranco de la Mascuna. Dit ravijn gaat deze route niet bezoeken, maar het is ook interessant. Het probleem is dat het voldoende begroeiing heeft,

We verlaten de samenvloeiing en gaan verder door het ravijn van Salines (of Silim). We zullen doorgaan langs de rivier totdat we een oriëntatiepunt bereiken dat de uitgang van het ravijn markeert, vlakbij de weg van Tibi naar Montnegre. In dat gebied kun je aan beide kanten het ravijn verlaten. In dit geval gaan we links omhoog naar een esplanade naast de geasfalteerde weg die dient als uitzichtpunt op de route die we zojuist hebben gemaakt.

House of Silim - Montnegre(30 minuten)

Zodra we de weg zijn ingegaan, moeten we links verder rijden. Het parcours heeft nauwelijks verkeer, maar het is erg druk bezocht door fietsers. We komen langs het huis van Silim en keren terug naar Montnegre.