Remembrance Walk

Het kleine dorpje Wallendorf, gelegen op de Duits-Luxemburgse grens aan de samenvloeiing van de Sauer en de Our, haalde ooit de krantenkoppen op de radio en in de pers. Kort nadat de eerste Amerikaanse troepen op 11 september 1944 de grenzen van het Derde Rijk hadden bereikt, kwamen sterke gevechtstroepen van de CRR (Combat Command R) van de 5e U.S. Tank Division, ondersteund door eenheden van het 112e Infantry Regiment (28th Infantry Division), staken de Siegfriedlinie over en rukten, na vele plaatsen te hebben ingenomen, op in de richting van Bitburg, beginnend op 14 september 1944. Hoewel deze opvallende operatie aanvankelijk werd bekroond met succes,  stuitte het op 20 september op aanzienlijke vijandelijke weerstand en werd uiteindelijk tegen het einde van de maand verlaten vanwege onvoldoende flankbescherming en gebrek aan voorraden. Begin oktober 1944 namen eenheden van de 8e Infantry Division de oorspronkelijke posities van de 5e Tank Division in en richtten op het plateau van het dorp Hoesdorf een aantal observatie- en luisterposten op met uitzicht op het goed gecamoufleerde Westwal, tegenover de rivier de Our. Eind november 1944 vervingen eenheden van het 109e Infantry Regiment (28e Infantry Division) de troepeneenheden van de 8e Infantry Division in dezelfde sector na het verliezen van gevechten in de vorige slag in het "Hürtgenwald" bij Aken (Duitsland) en werden ingezet met scouting - en patrouille - activiteiten. Vanaf dat moment was de dun bemande verdedigingslinie van de 28e U.S. Infanteriedivisie van de samenvloeiing van de OUR en SAUER in Wallendorf tot de sector OUREN / BURG-REULAND, ongeveer 35 km ten noorden, in de tegenovergestelde richting van de rivier de OUR. Het 109e Infantry Regiment was verantwoordelijk voor het grotere plateau "HOESDORF-BETTEL-LONGSDORF" met als sectorgrenzen de plaatsen Wallendorf / Vianden / Stolzemburg. Toen in de vroege ochtenduren van 16 december 1944 sterke Duitse gevechtseenheden van de 352e Volksgrenadierdivisie en de 5e Parachutistendivisie, na 30 minuten artillerievuur, de OUR overstaken en de V.S. . verdedigingslinie aanvielen, werd genoemde sectie het toneel van slopende (vaak man-tegen-man) gevechten, met verschrikkelijk zware verliezen aan beide kanten. Vanwege de steile hellingen naar de OUR, het hoogplateau dat uitstekend geschikt was voor verdediging, waren de numeriek inferieure Amerikanen in staat de Duitse opmars af te weren tot 18 - 19 december, toen ze na dagen van uitputtende gevechten het bevel kregen om zich terug te trekken naar een nieuwe ligging ten zuidwesten van Diekirch - Ettelbruck. Hoewel de opmars van de Wehrmacht op de zuidelijke vleugel van het Ardennenoffensief rond Kerstmis werd stopgezet, behielden de Duitsers de controle over het plateau "HOESDORF-BETTENDORF" tot eind januari 1945, toen eenheden van het 3e leger van generaal Patton (oorspronkelijk het 4e en 5e Infanteriedivision) de vijand op 16 december 1944 terug naar de startpositie in de Westwall duwde . Begin februari 1945 staken eenheden van de 80e U.S. Infanterie Divisie de OUR van het Hoesdorfer Plateau uit over en braken door de Siegfriedlinie en markeerden zo het begin van de "Invasie van Duitsland".

Denk tijdens deze historische wandeltocht met respect aan al diegenen die hier ooit hebben gevochten, geleden en zijn gestorven - soldaten en burgers in het kruisvuur.