Soester Duinen

De wandelroutes over de Soester Duinen laten zich kenmerken door het prachtige natuurgebied. Het is een omgeving wat je constant verrast met grote zandverstuivingen, heideterreinen en bossen. Het is dan ook niet voor niks dat de Lange- en Korte duinen een aardkundig monument zijn.

Waar vroeger je nog zou hebben gewandeld tussen de bossen is het steeds meer een duin geworden. Sinds de middeleeuwen loopt het bos al terug door de komst van de mensen in het gebied: hout kapping en begrazing van dieren waren de grootste pijndoeners. In het gebied kon je vroeger vooral veel schapen vinden. Deze schapen zijn een groot deel van de reden dat wandelen op de Utrechtse Heuvel je vooral heidevelden gaf. Op de meest intensief begraasde plekken ontstond stuifzand: de Soester Duinen.

Het zand kon ook problemen opleveren voor de lokale bevolking. De boeren uit het gebied konden erg last hebben van het opstuivende zand. Deze boeren hebben dan ook de befaamde houtwallen aangelegd.

Sinds de schapen zijn verminderd en verdwenen wandel je op de Soester Duinen weer meer in het bos. Door het verdwijnen van de dieren kon het stuifzand weer begroeien. Ook zijn er sinds de twintigste eeuw grove dennen geplant door de gemeente.

Bron https://www.wandelenineigenland.nl/utrecht/wandelen-soesterduinen-utrechtse-heuvelrug/