MNE W18 Ledenice - fort sv. Andrija - Perast

Op de afdaling passeert u een kapel, waarvan nog slechts de ruïne rest. Deze kapel werd gebouwd in 1845, getuige het opschrift, in opdracht van keizer Ferdinand I van Oostenrijk, voor de katholieke passanten op deze oude weg. De keizer was toen al lang van de troon gestoten. In 1848, het jaar waarin in heel Europa revoluties woedden (volkerenopstand), en ook in Oostenrijk, ging hij uiteindelijk zelfs in ballingschap in Olomouc (Tsjechië), op de vlucht voor nationalistische revolutionairen. Zijn opvolger was Kaiser Franz Jozef, die mede omdat hij heel lang regeerde (tot 1916) en omdat hij de laatste keizer van het Habsburgse rijk was, veel bekender werd. Ferdinand regeerde maar kort. Ferdinand I besteeg de troon in 1835. Dat was een verrassing op zich. Hij was als oudste zoon van keizer Franz II de rechtmatige erfgenaam van de troon. Maar vanwege de nauwe verwantschap van zijn ouders die dubbel neef en nicht waren, leed hij aan allerlei aandoeningen (epilepsie, neurologische afwijkingen). De politieke arena destijds was gespannen en de Oostenrijkse minister van buitenlandse zaken (prins Metternich) en de minister-president (Graaf Kolowrat) zagen hun kans schoon, meer macht toe te eigenen na de installatie van een zwakke keizer, dus plaveiden zij de weg voor de opvolging. Zij adviseerden de keizer en hadden in feite alle macht in handen, ook al was Oostenrijk destijds een keizerrijk. Toen in 1848 de nationalistische revolutie opstak vroeg Ferdinand aan Metternich wat er aan de hand was. Metternich legde uit dat er een revolutie gaande was, waarop de keizer antwoordde: “mogen ze dat zomaar doen dan?”. Om die woorden is Ferdinand I beroemd geworden.