Stadswandeling door Annweiler am Trifels

Toon op de kaart

Rundtour

Het startpunt van de rondleiding is de Messplatz De Messplatz met de heropende Queich is een populaire ontmoetingsplaats voor jong en oud. Het gemeentehuis van de gemeente Annweiler am Trifels uit 1991/92 en het VVV-kantoor van de vakantieregio Trifelsland zijn hier gevestigd. De Queich stroomt onder het gebouw door en komt weer aan het licht in een artistiek vormgegeven omgeving. Met uw rug naar het gebouw van de verenigingsgemeente loopt u langs de Queich naar het volgende station.Schipka Pass is de naam van de smalle doorgang naar de middeleeuwse oude stad. Het zou zijn naam hebben gekregen omdat een oude man hier zijn ervaringen uit de Russisch-Turkse oorlog vertelde. Als bergpas werd de Shipka Pass destijds hevig betwist. Maar nauwkeuriger is het feit dat de Shipka Pass in de middeleeuwen de smalste toegang tot de stad was en deed denken aan een bergpas. Hier moest de lading van de karren worden overgeladen in kruiwagens. Als u de Schipkapas passeert, vindt u links het Museum unterm Trifels.Het Museum unterm Trifels biedt een interessante presentatie van Annweiler van de prehistorie tot het industriële tijdperk en is in het bijzonder gewijd aan de geschiedenis van de Trifels en de Staufer. Een historische leerlooierij illustreert dit oude beroep, dat ooit een rol speelde in de geschiedenis van de stad. Wisselende speciale tentoonstellingen. U bent nu in de Wassergasse.

 

Aan het begin van de Wassergasse, naast het museum, liggen de resten van de oude stadsmuur, die hier de oostelijke grens van de middeleeuwse stad markeerde. Het molenrad dreef ooit een tanmolen aan. Ga door de Wassergasse en steek de hoofdstraat over om de Gerbergasse te bereiken.Stadsmolen - Het waterrad dat gebruikt wordt om een meelmolen aan te drijven. Het herinnert aan het vroegere belang van de molens langs de Queich, die belangrijk waren voor de economische ontwikkeling van de stad. De tocht gaat verder door de Gerbergasse.De Gerbergasse draagt zijn naam niet voor niets. In Annweiler zijn sinds de 16e eeuw leerlooierijen gedocumenteerd. De leerlooierij werd hier gebracht door de Hugenoten. In Annweiler woonden soms wel 36 leerlooiers, die hier aan de Queich voldoende water vonden om hun vak uit te oefenen. U herkent de huizen van de leerlooiers aan de getrapte daken, die dienden als droogkamers voor de huiden. Excursie: Wanneer u het einde van de Gerbergasse bereikt, heeft u de mogelijkheid om de kapel van Onze Lieve Vrouw te bezoeken. Ga daarvoor naar rechts over de parkeerplaats van Villa Gotthold en ga verder naar links over de Zweibrückerstrasse. Steek de weg over net voor de spoorwegovergang en u vindt de kapel aan de rechterkant na de spoorwegovergang.

De kapel werd in 1429 ingewijd en is daarmee het op één na oudste gebouw van de stad. Het is versierd met weelderige gotische muurschilderingen. Eeuwenlang vergeten, werden de waardevolle schilderijen pas in 1930 herontdekt, blootgelegd en rijkelijk gerestaureerd.

Aan het einde van de Gerbergasse houdt u links aan en loopt u door de steeg naar de Storchentor. Het vakwerkhuis uit 1560 is de oudste herberg van de zuidelijke wijnroute. Op deze plek stond vroeger de Storchentor, de westelijke stadspoort van de verwoeste stadsversterkingen. U bent nu in de Altenstraße. Met de herberg aan uw linkerhand gaat u verder naar het Prangertshof, dat ongeveer 100 meter verder aan de linkerkant van de weg ligt. In de middeleeuwen werden erestraffen uitgevoerd aan de schandpaal. Een bakker die bijvoorbeeld te kleine broodjes bakte, moest daar blijven. De schandpaal diende echter niet als martelwerktuig. De bokken bij de put zijn hier niet toevallig - ze geven de inwoners van Annweiler hun bijnaam. Verlaat het Prangertshof aan uw linkerhand en volg de Altenstraße tot u na ongeveer 50 m op de hoek van de Hauptstraße het Keysereck bereikt.De parel van het stadhuisplein is het Keyser's landgoed, een prachtig vakwerkgebouw met een rijk geornamenteerde erker uit 1634. Tip: er tegenover, op de binnenplaats van de voormalige Trifelsapothek, ligt een interessante kruidentuin. 

Met het Keysereck achter u kijkt u uit op het stadhuisplein en het stadhuis van Annweiler am Trifels.Het stadhuis van Annweiler am Trifels, gebouwd in 1950/51, is verrassend jong. Des te ouder is zijn bewaker, keizer Frederik II (kleinzoon van keizer Frederik I Barbarossa), getroond in zandsteen op de linkerhoek van het gebouw (gemaakt door O. Rumpf). In het stadhuis bevindt zich een fresco uit 1952/53 van de schilder Adolf Kessler: links de verlening van de stadsrechten aan Annweiler door Frederik II en rechts de intocht van keizer Heinricht VI in Palermo. Het kan worden bekeken als onderdeel van een rondleiding door de stad. Het stadhuisplein, herbouwd na de verwoesting van 1944, wordt omzoomd door huizen met arcades. Een fontein geeft een drukke indruk: er wordt water getapt, een leerlooier stapt in de eikenhouten trog, men ziet een stadswachter en een linnenwever. De figuren zijn van de kunstenaar Karlheinz Zwick uit Gräfenhausen. De stadskerk torent uit boven het stadhuisplein tegenover de huizenrij met arcadegevel. Na verwoesting in 1944 werd de protestantse stadskerk in 1952 in zijn huidige staat gebouwd. Het oudste gebouw van de stad, de kerktoren uit 1153, is echter bewaard gebleven. Voorbij het stadhuis aan de rechterkant komt u bij een kleine fontein. Deze fontein is de oude marktfontein, die vroeger direct op het marktplein stond. Naast de fontein op de muur van het stadhuis vraagt u zich vandaag misschien af welke borden naar Ambert en Gorgonzola wijzen. Dit zijn zustersteden van de stad Annweiler am Trifels.

Als u rechtdoor gaat met de fontein achter u, bereikt u de hoofdweg. Sla linksaf en na ongeveer 150 m kunt u linksaf slaan en terugkeren naar het beginpunt, de Messplatz.Verdere mogelijkheden om de tour te verlengen:I. U loopt verder en bereikt de Hohenstaufensaal (Landauerstr.) aan het einde van de Hauptstraße aan de overkant van de straat.De Hohenstaufensaal is het evenementen- en cultuurcentrum van de stad, met concerten, lezingen, tentoonstellingen en nog veel meer. Het herbergt ook enkele fresco's van Kessler en een moderne digitale 3D-bioscoop. II. Als u uit de hoofdstraat komt, slaat u linksaf de Saarlandstraße in en volgt u de weg voor ongeveer 170m. Voor de bocht naar links gaat u rechtsaf de straat Am Bangert in. Na ongeveer 100 m bereikt u de ingang van het Ambertpark.Het park, dat vroeger privébezit was, werd in 1998 opgedragen aan de Franse zusterstad van Annweiler, Ambert. De oude bomen zijn hier de moeite waard. Na een rondje door het kleine park kunt u de Saarlandstraße vervolgen en rechts de kerk van St. Josef bereiken. De kerk, gebouwd in 1866-68 in eenvoudige neogotische stijl, bevat een frescoschilderij van Adolf Kessler. Op het linker zevende staat de kruistochtpreek van Bernardus van Clairvaux. 1146 en het vertrek van de kruisvaarders voor de veldtocht tegen Jeruzalem, en aan de rechterkant de cisterciënzer monniken uit Eußerthal die de keizerlijke juwelen op kasteel Trifels bedienen. III Als alternatief kunt u de Markwardanlage, het kuurpark van de stad, ook bereiken vanaf de hoofdweg rechts via de Burgstraße.

Het kuurpark van het luchtkuuroord Annweiler met een vijver en mooie wandelpaden, zeldzame bomen, planten en bloemen, evenals een speeltuin, watertrapbad en midgetgolfbaan is gewijd aan Markward van Annweiler (1140 - 1202). Onder de Hohenstaufen-dynastie steeg hij van de status van "dienaar" tot een van de machtigste vertegenwoordigers van de middenklasse. Markward van Annweiler werd benoemd tot keizerlijke prinses, hertog van Romagna en Ravenna, keizerlijk bestuurder van Sicilië en voogd van Frederik II.