Otterberg - rondleiding door de oude stad

Toon op de kaart

Kirchplatz, 67697 Otterberg (voor de abdijkerk)

We beginnen op het kerkplein in Otterberg in noordelijke richting. Kirchplatz (1), (2) - Kirchstrae (3), (4), (5), (6), (7) - Hauptstrae (8) - Bergstrae (9) - Hauptstrae (10), (11), ( 12), (13), (14), (15), (16), (17), (18) - Kirchstraße (19) - Färbergasse - Mühlstraße (20) - Hauptstraße (21), (22) - ziek pad (23) - via de Otterbach (stadhuis) - door de stadsmuur - Lauerstraße (24) - Mühlstraße (25), (26) - Lutherstraße - Klosterstraße (27) - Gerberstraße (28), (29), (30) - Kirchstraße (3) - Kerkplein (1), (2)

 

 

(1) Kerkplein, 1977 (Voor de Abdijkerk) Het kerkplein was tot 1966 volledig bebouwd en vanaf de hoofdstraat kon je de abdijkerk niet zien.

1950: Eerst wordt nagedacht over hoe de imposante kerk zichtbaarder kan worden gemaakt. 1952: De stad Otterberg verwerft de twee gebouwen in de hoofdstraat (Haus Beringer en Haus Hornef)

1963: Burgemeester Woll laat een herinrichtingsplan maken van hoe het plein er in de toekomst uit moet zien. 1966: De sloop van de twee huizen wordt uitgesteld tot 1966 omdat beide huizen verhuurd waren.

1975: Na lang overleg over hoe het plein eruit moet komen te zien, begint in 1975 de herinrichting van het kerkplein.

1976: Installatie van de fonteinsteen door beeldhouwer Richard Menges.

1977: Voltooiing van het nieuwe kerkplein. Tegenwoordig is het kerkplein het centrale plein in de oude stad en wordt het versterkt door de machtige Zandsteen van de fontein domineert. De reliëfs op de fonteinsteen symboliseren het begin van de twee grote Tijdperken in de geschiedenis van Otterberg (kloostergeschiedenis en stadsgeschiedenis).

(2) Brunnenstein, 1976 (op het kerkplein) De fonteinsteen werd opgericht na de voltooiing van het kerkplein in 1976. Beeldhouwer: Richard Menges (1910-1998), steenbeeldhouwer geboren in Kaiserslautern en woonde in de Palts De reliëfs op de fonteinsteen symboliseren het begin van de twee grote tijdperken in de Otterbergse geschiedenis (kloostergeschiedenis en stadsgeschiedenis). Reliëf aan de noordkant De intocht van de 11 monniken en hun abt verzonden vanuit het moederklooster Eberbach in 1145. De monniken trokken naar de Otterburg op de Schloßberg en stichtten daar het Otterbergklooster. In 1168 begonnen ze met de bouw van de abdijkerk en het kloostercomplex in het dal van de Otterbach. De gesymboliseerde souvenirs waren steen, de Heilige Schrift, wijnstokken, steenhouwers en werktuigen. Reliëf aan de zuidkant De komst van de Walen in 1579. Paltsgraaf Johann Kasimir stelde 100 Waalse families in staat zich in Otterberg te vestigen en een stad te stichten. In 1581 gaf hij Otterberg stadsrechten.

 

(3) Abdijkerk Otterberg, 1168-1254 (Kirchstrae 10) 1168: Start bouw abdijkerk en kloostergang Otterbergklooster 1254: Op 10 mei 1254, na 86 jaar bouwen, voltooide hulpbisschop Arnold von Luik het in aanwezigheid van de aartsbisschop Gerhard von Mainz de wijding van de abdijkerk.

1255: Op 7 januari 1255 verleende paus Alexander IV het recht op begrafenis. 14e en 15e eeuw: De abdijkerk is het centrum van het Otterbergklooster.

1579: Waalse religieuze vluchtelingen vestigden zich onder paltsgraaf Johann Casimir, een zoon van keurvorst Frederik III Otterberg op. Er werd een evangelische kerkgemeenschap (calvinisten) opgericht. De paltsgraaf legde in de Capitulatie (stichtingsverdrag) stelde dat de abdijkerk, kapittelzaal en abtswoning niet gesloopt konden worden. de De Walen konden de rest van het kloostercomplex afbreken en de stenen gebruiken om hun huizen te bouwen.

1670/71: Een brand veroorzaakt door bliksem verwoestte een deel van het dak van de abdijkerk.

1680: 28 protestantse, 8 lutherse en 9 katholieke families worden geteld in Otterberg.

1688-1697: De Pfalz Successieoorlogen hadden ook een impact op het religieuze leven in de stad Otterberg. In 1691 stond keurvorst van de Palts Johann Wilhelm II de katholieken toe de abdijkerk te delen.

1707: Op basis van "religieuze verklaringen" werd overeengekomen dat de evangelisch-gereformeerde gemeente schip gebruikt en de kat. Parochiekoor en transept.

1708: Bouw van de scheidingsmuur (Schied Mauer) in de abdijkerk. Het parallelle gebruik van de kerk door de Gereformeerden en de Katholieken leidden tot discrepanties, zodat het katholieke deel (in het transept) verschilde van het protestantse deel (in het schip) werd gescheiden door een muur.

1800: Met het begin van de Franse overheersing werd de abdijkerk gebruikt als opslagplaats voor hooi en stro.

1816: De Palts en Otterberg behoren tot het Koninkrijk Beieren. 1818: Samenvoeging van gereformeerde en lutherse gemeenten in de Palts om de Uniekerk te vormen - ook in Otterberg. verzegeling van het Union-document op het Union Festival in Kaiserslautern.

1821-1831: De grondwaterproblematiek trof ook de abdijkerk. Daarom in een grote Bij renovatie is een drainagesysteem aangelegd.

1902: Grote renovatie van de binnenmuren van het schip en transept.

1970/71: Renovatie van het dak en bouw van een noktoren boven de kruising met 3 klokken. Het gerinkel is van de Kath. parochie gebruikt.

1978-1991: Laatste grote renovatie van de abdijkerk met installatie van een nieuw drainagesysteem, verlaging van de Kerkvloer en verwijdering van de scheidingsmuur (Schied Mauer) tussen schip en transept. Vandaag kan ze abdijkerk weer te bezichtigen in haar oorspronkelijke lengte van 74 meter. De kerk zal nu gelijktijdig gebruikt door beide parochies.

1979: Verwijdering van de scheidingsmuur in de abdijkerk na 271 jaar.

1991: Plechtige heropening van de gerenoveerde abdijkerk. 1999: Inhuldiging van het nieuwe orgel op 12 december 1999, vervaardigd door orgelbouwbedrijf Goll AG, Luzern (Zwitserland) en in de eerste noordelijke arcade ten westen van de kruising.

2006: Officiële opening van de nieuwe protestantse sacristie op 31 oktober 2006, volgens de plannen van de bouwdirecteur i. K. Peter Roth, Speyer, gebouwd van glas en metaal in de zuidwestelijke hoek.

"Wie de abdijkerk van Otterberg niet kent, kent de cisterciënzers niet echt", schrijft Georg Dehio (kunsthistoricus) in zijn kunstgids over de Palts. Met een buitenlengte van meer dan 80 m is de abdijkerk een imposant gebouw in de oude binnenstad van Otterberg. Als abdijkerk van het voormalige cisterciënzerklooster Otterberg duurde de bouw 90 jaar en werd in 1254 ingewijd. Ze heeft de lange tijd tot op de dag van vandaag overleefd en heeft in deze tijd veel meegemaakt. Het wordt beschouwd als een van de mooiste cisterciënzerkerken en is na de kathedraal van Speyer de grootste kerk in de Palts. Tijdens de 12-jarige renovatie (1979-1991) werd getracht de oorspronkelijke, eenvoudige cisterciënzerstijl te herstellen. Vandaag zie je de abdijkerk, die meer dan 800 jaar oud is, waarschijnlijk in zijn beste staat. Tegenwoordig wordt de kerk gelijktijdig door beide parochies gebruikt.

 

(4) Smederij Theis, 1612 (Kirchstrae 15)

1612: Bouwjaar van de oude smederij. Het stond oorspronkelijk buiten de noordelijke kloostermuur.

1792: De meestersmid Friedrich Theis, die zijn naam gaf, nam zijn intrek in de smederij

1980: De oude smederij Theis was 7 generaties lang in het bezit van de familie Theis en was bekend tot de sluiting in 1980 familiebedrijf gerund. De laatste smid was Helmut Theis.

1997: Er wordt een smederijmuseum opgericht. Mischa Volkmann en de vrienden van de Otterberger Schmiede brachten de Alte Schmiede Theis weer tot leven. de Forge is een van de oudste van het land. Het is van binnen gerestaureerd en heeft een leren balg en een zandstenen muur van zand ingericht als smederijmuseum.

2018: Start van de grote renovatie van de oude smederij. Binnenkort weer - elke eerste zaterdag van de maand wordt de smederij wakker en kun je live meemaken hoe het vroeger in de smederij was werd gewerkt. Veel mensen (oud en jong) beleefden een bijzondere ervaring met hun bezoek.

(5) Voormalige synagoge, 1835 (Kirchstrasse 19) 1835: Bouw van de synagoge, die aanvankelijk als gebedsruimte werd gebruikt.

1838: Verhoging van de gebedsruimte tot een synagoge. 1843: Koning Ludwig I van Beieren bezoekt Otterberg op 13 juni 1843 en bezoekt de abdijkerk en de synagoge. 1884: In Otterberg was er in de 18e/19e eeuw een joodse gemeenschap, die soms uit 20 gezinnen met zo'n 100 mensen bestond. In de tweede helft van de 19e eeuw emigreerden enkele joodse families, andere verhuisden naar andere steden.

1897: Ontbinding van de Joodse gemeenschap en veiling van de synagoge.

1900: De steenhouwer Philipp Denig kocht het huis op een veiling en verbouwde het tot woongebouw. 2003: Otterberger Georg Jörg verwerft het gebouw en renoveert het huis van binnen en van buiten. In meer dan 15.000 werkuren, wordt de oorspronkelijke uiterlijke staat van de synagoge hersteld. Er zullen ook veel binnen zijn Gebieden goed voorbereid. Tegenwoordig is de oude synagoge een van de mooiste zandstenen huizen in de oude stad.

(6) Erwtenfontein, ca. 1610 (Kirchstraße 44) 1610 is het geschatte bouwjaar van de erwtenfontein. Aangezien de fontein al genoemd wordt als de fontein van Jean Bodet in het winstboek (zie hieronder) uit 1658, kan worden aangenomen dat deze al vóór de Dertigjarige Oorlog (1618-1648) bestond. De achterste beschadigde trog van de erwtenfontein is verwijderd en de voorste trog is naar achteren verplaatst. De fontein wordt gevoed door het fonteinhuis op de stadsmuur. Omdat de fontein op het landgoed van de familie Kraus staat, noemen de Otterbergers hem ook wel "Es Krause Brinnelsche".

 

(7) Voormalig Lochbrunnen, ca. 1610 (Kirchstrae)

1610 is het geschatte bouwjaar van de voormalige put. Aangezien de fontein in het winstboek van 1658 al als Gerarsbrunnen wordt genoemd, kan worden aangenomen dat deze er al was vóór de Dertigjarige Oorlog (1618-1648). De gatenfontein is in de jaren 60 om verkeersredenen verwijderd. De Lochbrunnen (voorheen Gerarsbrunnen) is in de grond gebouwd (trap met 17 treden) omdat de instroom onder de hoofdstraat en onder het Jörg-huis door liep. De fontein had 2 zandstenen troggen en werd vroeger gebruikt als wasfontein. Het was een favoriete speelplaats voor kinderen.

(8) Jörghuis, 1769 (Hoofdstraat 98) voorgebouw Voor de Dertigjarige Oorlog stond er een gebouw op dezelfde plaats, pal naast de bovenste poort op de hoek van de Hauptstrae en de Kirchstrae. Het huis heeft de 30-jarige oorlog ongeschonden doorstaan. Rond 1700 werd hier het restaurant "Zu den Drei Kronen" geëxploiteerd. Het huis werd later verkocht en gesloopt.

1769 De meester-leerlooier Theobald Seitz bouwde op de plaats het huidige herenhuis in barokstijl. Vermeldenswaard is de prachtige barokke entree. In de latei ziet u het gildebord van de leerlooiers, het jaartal en de naam van de bouwer. De voormalige voordeur van het pand uit de 18e eeuw. is nu te zien in het plaatselijk historisch museum. De stallen en een fontein horen bij het huis in de Kirchstrasse. Het pand werd later gebruikt als boerderij.

 

(9) Huis aan het kruis, 1778 (Bergstrasse 2) 1778: Bouw van het huis aan het kruis 19e - 20e eeuw: Het restaurant zum Kreuz wordt in het huis geëxploiteerd

1985: Sloop van de uitbreiding en daarmee verbreding van de weg naar Höringen Waar komt de term "aan het kruis" vandaan? Het Haus am Kreuz was vroeger de Gaststätte zum Kreuz. De oude Otterbergers ontmoeten elkaar vandaag de dag nog steeds bij het kruis of ze gebruiken de naam bijvoorbeeld "rechtsaf bij het kruis" bij het geven van aanwijzingen. Je vraagt ​​je dan af waarom de jonge Otterberg of de automobilisten niets kunnen met het oriëntatiepunt "op het kruis". De verklaring ligt in het verleden: In feite stond er tot 1940 een groot kruis op het kruispunt voor het huidige Weber House. Deze werd in 1940 om verkeersredenen afgebroken en staat nu op de parkeerplaats van de begraafplaats aan de Johannisstrasse. Het oriëntatiekenmerk was niet de oversteek maar het kruis. Nadat het kruis er niet meer was, bleven de Otterbergers de term aan het kruis gebruiken en brengen zo tot op de dag van vandaag vaak wat verwarring in oriëntatiegesprekken. Het kruis vandaag op de parkeerplaats van de begraafplaats.

 

(10) Straushuis, 1748 (Hauptstrae 105) 1748: Het huis is gebouwd in 1748. Het huis werd toen eigendom van de joodse familie Lazarus II Straus, zoon door Isaac Straus, via.

1854: Lazarus Straus (1809-1898) en zijn vrouw Sara Straus kregen 3 zonen en 1 dochter. Ze emigreerden in 1854 met hun 3e familie zonen naar Amerika. Alle zonen maakten echt Amerikaanse carrières in Amerika. Bekende Straus-zonen: Isidor Straus (1845-1912) was mede-eigenaar van Macy's warenhuis. Hij stierf in 1912 met zijn vrouw Ida toen de titanisch Nathan Straus (1848-1931) was mede-eigenaar van Macy's warenhuis en voorzitter van de New York City Health Commission. In 1927 richtte hij een groot gezondheidscentrum op in Israël. Oscar Salomon Straus (1850-1926), was een Amerikaanse diplomaat, die als minister van Handel en Arbeid (1906-1909) diende. Hij was het eerste Joodse lid van een Amerikaans kabinet. Een monument in Washington herdenkt zijn diensten aan zijn tweede vaderland.

1874: De familie Straus verkoopt (koopovereenkomst) hun eigendom op 13 april 1874 aan de grootvader van Konrad Rettig (meesterbakker). Konrad Rettig had een bakkerij met een klein café. Hier was ook het eerste postkantoor in Otterberg, dat regelmatig door de postkoets werd benaderd. Via de poort kwam je bij de stallen waar de paarden voor de rijtuigen stonden.

 

(11) Barokke boerderij, 1739 (Hauptstrasse 95) 1739: Bouwjaar van het hoofdgebouw 1799: Bouwjaar van de toegangspoort met bovenbouw

1830: Salomon Straus koopt het huis van Daniel Galle voor 3100 gulden De familie Lazarus Straus (beroemde emigranten uit Otterberg) woonde waarschijnlijk ook kort voor de emigratie naar Amerika in 1854 in huisnummer 95.

1870: Peter Eymann uit Potzbach koopt het huis Andere eigenaren uit de familie Eymann: Zoon van Jakob Eymann (1866-1940). Hij was burgemeester van Otterberg van 31 januari 1905 tot 11 december 1914 Zoon Hermann Eymann (1900-1986) Dochter Christel Zerger nee Eymann getrouwd met Werner Zerger Het huis werd tot het einde van de 20e eeuw gebruikt als agrarisch landgoed. 2015: Magdalena en Natalie Gajewski kopen het huis van Christel Zerger en zetten er de rode stoffen schuur in.

(12) Huis Schönmehl, 1805 (Hauptstraße 84) 1805: Het jaar 1805, dat boven de ingang staat geschreven, is het jaar van de renovatie. Het bouwjaar van de woning is eerder maar niet precies bekend. In dit huis moet een glaswinkel hebben gestaan, wat wordt bevestigd door vondsten tijdens de renovatie in 1997/98.

1997/98 Voordat het huis destijds werd gerenoveerd, werd in de verlaagde plafonds een laag fijn gebroken glas aangetroffen. Ook in het zadeldak van huis nr. 86/88 werd een verkoolde plek gevonden. (1) Destijds werden de plafonds gevuld met stukjes glas, enerzijds om thermische isolatie te bereiken, anderzijds fungeerde de maatregel als bescherming tegen contactgeluid en niet in de laatste plaats hield het de muizen weg op de bovenverdiepingen.

 

(13) Voormalig Gasthaus Krone, 1778 (Hauptstraße 66) 1703: Hier stond vroeger de herberg voor anker. Het huis is later gesloopt. 1778: Het huidige huis werd door burgemeester Jakob Seitz als nieuw gebouw gebouwd. Van oorsprong een typisch agrarisch pand, een uitzondering in het stadsbeeld van Otterberg. Sinds het begin van de 19e eeuw wordt het de herberg "Zur Krone" genoemd. 1895 tot 1948: Eigenaren van de familie Johannes Gimbel. Naast de herberg runde de familie Gimbel in de vijvertuinen in het noorden van de stad een openlucht bowlingbaan met buitenruimte voor festivals. 1948: Nieuwe eigenaar Hans Eymann 1985: Verkoop van de herberg van Hans Eymann aan Willi Asal en Richard Jülg 1986: Vakwerkgevel en volledige renovatie en herinrichting van het gebouw. Verbouwing van de stallen en verplaatsing van de herberg naar het achterste gedeelte (voorheen de stallen) aan de Kirchstrasse.

 

(14) Oude Apotheek, 1608 (Hauptstrasse 61) 1608: Dit Waalse vakwerkhuis werd in 1608 gebouwd door de leerlooier David Gille Anthoine. Het staat op de fundamenten van de boerderij van het voormalige klooster Otterberg, dat zich uitstrekte van de apotheek tot de districtsspaarbank. Het huis werd gebouwd door Waalse en Vlaamse timmerlieden, die hun scheepsbouwvaardigheden toepasten op wat waarschijnlijk het oudste pilaarhuis in de Palts is. Op de zolder bevindt zich een houten kruisanker dat de vier staanders (hoeken) van het huis bij elkaar houdt. Een zeldzaam stuk timmerwerkarchitectuur dat destijds de moeite waard was.

1634: Tijdens de Dertigjarige Oorlog wordt ook Otterberg afgebrand en ook de hierboven genoemde huizenrij, waarin de apotheek is gevestigd, werd getroffen. Gelukkig bleven de apotheek en een deel van het naastgelegen huis gespaard van de vlammen.

1836: Apotheker Leonhard Euler kocht het huis en deed tot 1966 dienst als apotheek.

1974: De stad Otterberg verwerft het huis van de laatste eigenaar, apotheker Ernst Buchert, en renoveert het grondig. Op de 1e verdieping bevindt zich een stucplafond uit de 19e eeuw. Tijdens de renovatie is de originele kleurstelling uit de bouwperiode ontdekt en blootgelegd. Het raamwerk was aan de buitenkant volledig zichtbaar. Ook is de voordeur verplaatst en is de oude staat met de 3 ramen op de begane grond hersteld.

1982: Het gebouw wordt gebruikt als toeristisch informatiecentrum op de begane grond, als bibliotheek op de 1e en 2e verdieping en als gemeenschapsruimte op de 3e verdieping.

2012: Het door de gemeente verkochte huis komt weer in particulier bezit. Tegenwoordig wordt er in een geweldige ambiance een bistro geëxploiteerd.

(15) Huis Knorretje, 1606 (Hauptstrasse 59) 1606: Het huis is gebouwd op de fundamenten van de grote fruitschuur van klooster Otterberg. De fruitschuur strekte zich uit van de oude apotheek tot de wijkspaarbank. Tijdens de Dertigjarige Oorlog brandde de hele huizenrij tot halverwege Haus Ferkel af. Ook de oude apotheek bleef van de brand gespaard. Vanaf de tweede helft van de 19e eeuw was hier een postkantoor en een winkel.

1919: Op 4 oktober 1919 vertrekt de laatste postkoets naar Otterbach.

1992: Vakwerk blootstelling.

(16) Marktfontein, 1949 (Hoofdstraat 51-55) 1930: De oude marktfontein werd in 1945 verwijderd vanwege verkeersproblemen. Op de achtergrond de voormalige boekhandel Jakob Bauer., Afbeelding: Stadtarchiv 1949: Inhuldiging van de nieuwe fontein door burgemeester Artur Hemmer. Op de achtergrond de fietsenwinkel Knee Straps in het pand van de voormalige fietsenwinkel Adolf Kniegurt.

 

(17) Huis Binoth, 1611 (Hauptstrae 56) 1611: Het huis met drie verdiepingen is gebouwd door Serva de Fay. Na de Dertigjarige Oorlog eigendom van de familie Raquet. 18e eeuw: Herberg "Zum Weißen Adler" uit de eerste helft van de 18e eeuw.

1841: eigendom van vrederechter Karl Jung.

1979: Vakwerk blootstelling.

(18) Oud herenhuis, 1753 (Hauptstraße 54) Voorgebouw: Het eerste herenhuis van Otterberg werd rond 1600 gebouwd en stond op dezelfde plaats als het huidige herenhuis. Het eerste herenhuis was slechts iets langer en stak uit in wat nu de hoofdstraat is. Op de bovenverdieping is het als vakwerkhuis gebouwd.

1752: In de gemeenteraadsnotulen worden twee vervallen gevels genoemd. Omdat de verkeersveiligheid niet meer gegarandeerd was, werd besloten tot de bouw van een nieuw gemeentehuis.

1753: de bouwmeester Schmeißer uit Kaiserslautern krijgt de opdracht om op de fundamenten van het oude gebouw een nieuw herenhuis in barokstijl te bouwen. Op het portaal is het jaartal in Romeins schrift (MDCCLIII) gegraveerd. In de barokke toren hangt een bel uit 1742, die bij brand luidde. De torenklok op zolder laat al sinds de 18e eeuw zien wat het uur heeft geslagen. tot 1971 In het oude stadhuis was het stadsbestuur van de stad Otterberg gehuisvest. Na de vorming van de gemeente Otterberg verhuisde het bestuur naar het kleine kasteel.

1981: Opening van het Otterberg-museum voor lokale geschiedenis door de Historische Vereniging Otterberg. 2013: De VVV is gevestigd in het oude stadhuis.

 

(19) Blauw Huis, 1612 (Kirchstrae 1) 1612: Het Blauwe Huis is gebouwd op de fundamenten van een kloostergebouw (Konversenbau) van Toussin Gille. Toen het voor het eerst werd gebruikt, was het huis de gildezaal van het wolweversgilde. 1790: Vanaf 1790 deed het dienst als herberg en brouwerij. Daarom hangt het bord van de smeedijzeren herbergbord Brouwrechten (zespuntige ster). 1925 tot 1927: Het huis wordt gerenoveerd en het vakwerk is zichtbaar. Het gebouw wordt het "Blauwe Huis" genoemd vanwege de verf die destijds werd geverfd.

(20) Haus Karch, ca. 1600 (Mühlstraße 6) rond 1600: Voormalige pastorie en schoolgebouw van de Frans-Gereformeerde gemeente.

1638: Het huis is de geboorteplaats van de schilder Johann Heinrich Roos, die wordt beschouwd als de belangrijkste dierenschilder van de 17e eeuw. en werd door Goethe zeer gewaardeerd om zijn afbeeldingen van dieren. Hij stierf in de grote brand in Frankfurt in 1685 op de lijn. Zijn vader was een leraar in de winter en een whitewash in de zomer. Het huis deed tot 1740-1750 dienst als schoolgebouw.

 

(21) Lutherse pastorie, 1752 (Hauptstrasse 37) 1752: Dit vakwerkhuis werd in 1752 gebouwd als luthers parochie- en schoolgebouw. De lutherse gemeente fuseerde in 1818: met de gereformeerde gemeente. 1818-1890: Het gebouw werd gebruikt als een tweede protestantse pastorie. In de vakwerkstructuur rechtsboven is een gestileerd altaar met een kruis en een Lutherroos (het persoonlijke symbool van Maarten Luther) verwerkt. Vandaag: Vandaag is de bakkerij Barbarossa in het gebouw gehuisvest.

 

(22) Kasteel, 1900 (Hauptstrae 27) Rond 1900: De Otterberger textielfabriek bouwt dit prachtige pand naast de Eselsbach. Het latere directiegebouw was aanvankelijk het woonhuis van de directeur. Tussen het huis en het eigenlijke fabrieksgebouw werd een prachtig tuintje aangelegd, waarin vooral exotische struiken groeiden. Helaas werd het park het slachtoffer van een parkeerplaats toen het later werd gebruikt.

1976: Het gebouw wordt de zetel van het gemeentebestuur van de vereniging Otterberg. Het gebouw krijgt een aanbouw van twee bouwlagen.

2014: Het gebouw wordt de zetel van de nieuwe gemeente Otterbach-Otterberg. De inwoners van Otterberg gaven het huis de naam Schlösschen vanwege de vele torentjes en omdat de directeur van de textielfabriek in het huis woonde.

(23) Stadsmuur aan het Ziekenpad, rond voor 1500 Kloosterperiode 1145 tot 1561: De ringmuur rond klooster Otterberg was ongeveer 1000 m lang en is in het westen en zuiden nog steeds bewaard gebleven. Het is niet bekend wanneer de cirkelvormige muur werd voltooid. Stadsgeschiedenis van 1581 tot heden: De stadsmuur bij de oprichting van de stad Otterberg was identiek aan de ringmuur van het klooster. Rond het jaar 1600 waren de ruimtes binnen de ringmuur allemaal bebouwd en moest de stadsmuur worden uitgebreid om plaats te maken voor nieuwe woningen. Daarom werd de stadsmuur naar het oosten en noorden uitgebreid. Na de uitbreiding had de stadsmuur een lengte van ca. 1200 m. Ongeveer 700 m van de oude stadsmuur is nog steeds bewaard gebleven. De langste aaneengesloten secties zijn tegenwoordig te zien aan de Fabrikstrasse en aan het Krankenpfad. Het ziekenpad dankt zijn naam aan de tijd dat zieken naar de stadsmuren werden verwezen uit angst voor besmetting. De zieken werden echter niet aan hun lot overgelaten, maar zorgden voor voedseldistributie in het gebied van het ziekenpad.

(24) Engelsche Molen, 1663 (Lauerstrae 19) 1663: Bouwjaar van het huis van de molenaarsfamilie Engel. Op hun terrein stond aanvankelijk een hennepmolen en vanaf 1859 werd een maalmolen in bedrijf genomen. De molen stond tegenover het huis (nu de praktijk van Dr. Gros). Het water voor de molen werd vanaf de Dreibrunnen in de Althütterstrae via de Bachstade, boven het huidige gemeentehuis, de stad in gevoerd. Na de molen te zijn gepasseerd, stroomde het water de Otterbach in.

(25) Parochie en schoolgebouw, 1720 (Mühlstraße 11) 1720: Het huis is gebouwd door wat toen de grootste Franse Hervormde kerk was. Het huisvestte 2 klaslokalen op de begane grond en appartementen voor predikanten en leraren op de bovenverdieping. Tot de jaren 70 deed het gebouw dienst als lerarenwoning. De voorzijde van het representatieve vakwerkhuis staat op de fundamenten van een voormalige boerderijgebouw van het klooster, dat zich uitstrekt van het schoolgebouw tot aan de Dr. Brokamp was genoeg.

1986: De familie Schreiner koopt het huis en renoveert het grondig.

 

(26) Huis Galecki, 1730 (Mühlstrae 12) 1730: Het Galecki-huis, dat bestaat uit vakwerk tot aan het kelderplafond, vertegenwoordigt een gewoon, burgerlijk stadshuis uit die tijd. Het huis is echter niet uit het jaar 1617 zoals vermeld op de gevel, maar volgens de dentrochronologisch onderzoek gedateerd 1730.

(27) Deur latei klooster ziekenhuis, ca. 1300 (Klosterstraße 8) De deurlatei van het voormalige "Klosterspital" (ziekenhuis, ziekenboeg) werd voor de tweede keer gebruikt als onderdeel van de muur aan de Klosterstrasse 10. Het wapen toont bovenaan twee met elkaar verweven draken. Links een gebeeldhouwde balk die wordt doorkruist door een abtsstaf. Rechts het wapen, in het schild drie eekhoorns, twee boven één. Opschrift: "Got versich dir di" (God beloont je) Volgens de Germanist Martin Dolch is het het tweede deel van een tweedelige inscriptie "comfort de sele min / moet ervoor zorgen dat je" Betekenis: Help me, God is het waard.

(28) Kapittelzaal, 1185 (Gerberstrae 2) 1185: De kapittelzaal was waarschijnlijk het eerste voltooide deel van het latere kloostercomplex. Het gaat over rond een romaanse zaal (11 mx11 m) met 3 hooggotische ramen, die dienst deed als vergaderzaal voor de monniken. Na de voltooiing van het kloostercomplex bevond de kapittelzaal zich op de begane grond van het oostelijke kloostergebouw. Het is het enige deel van het gebouw (afgezien van de abdijkerk) dat tot op de dag van vandaag volledig bewaard is gebleven van het kloostercomplex. Na 1561: Na de ontbinding van het klooster werd de kapittelzaal voor verschillende doeleinden gebruikt (magazijn, smederij). Later werd het vanwege de grondwaterproblematiek gewoon opgevuld met zand. 1739: Bovenop de kapittelzaal wordt de katholieke pastorie gebouwd.

1925: Tijdens de renovatie van de pastorie herontdekt Pastor Wilhelm Rosch de kapittelzaal in 1925. In de kelder, die voor bijna 70% gevuld was met zand, herkende hij de kapittelzaal van het kloostercomplex aan het gewelf. De zaal werd weer blootgelegd. Eindelijk werd het graf van de 4e abt Philip gevonden. Het graf werd later verplaatst en de abt vond in 1954 zijn laatste rustplaats in de apsis van de abdijkerk.

1926-1932: In de periode 1926-1932 deed de kapittelzaal dienst als clubrestaurant voor de familie Otterberg Kolping. 1971-1973: Na 1932 bleef de kapittelzaal lange tijd ongebruikt. Pas na de ingrijpende verbouwing in 1971-1973 werd de zaal weer in gebruik genomen. Tijdens de periode van de renovatie van de abdijkerk van 1979-1991 deed het dienst als ruimte waar diensten werden gehouden.

2019-2020: De gehele vloeroppervlakte van de kapittelzaal is vernieuwd Vandaag: Vandaag is de kapittelzaal open voor het publiek. Het Romaanse gewelf is te bezichtigen tijdens de openingsuren van de pastorie (dinsdag- tot vrijdagochtend). Bezoeken door groepen kunnen ook geboekt worden via de VVV.

 

(29) Oude Abdij, 1350 (Gerberstrasse 7) Bouwjaar circa 1350: Het linkerdeel van de gevel van de voormalige katholieke kleuterschool dateert uit de 14e eeuw en maakte deel uit van het voormalige abtshuis. De abt mocht pas in zijn eigen huis wonen nadat in de 14e eeuw de regels van de orde waren versoepeld. Aan het einde van de voormalige slaapzaal werd hier een abtswoning gebouwd. De regels van de orde bepaalden dat de abt ook de poort moest kunnen zien. Bij nader inzien is een bocht in de linker gevelwand te zien, die wijst op een interne trap. Zodat hij naar het uitzicht kon gaan. De achterkant van de gevelwand (richting Klosterstrasse) is nog in het origineel en is meer dan 650 jaar oud.

2012: het huidige gebouw is grotendeels herbouwd met behoud van de historische kloostercomponenten (deze zijn ingrijpend gerenoveerd). Tegenwoordig doet het gebouw dienst als kathedralen. Parochiehuis en openbare ruimte.

 

(30) Portal Lutherse kerk, 1732-1743 (Gerberstrasse 8) Geschiedenis: In 1708 liet keurvorst Johann Wilhelm een ​​scheidingsmuur in de abdijkerk bouwen omdat de drie parochies het niet eens konden worden over het gebruik van de kerk. Hij bepaalde dat de Gereformeerde gemeenten (Lutheranen en Calvinisten) het schip mochten gebruiken. Het transept en het koor waren voorbehouden aan de katholieke gemeenschap. De lutheranen waren echter niet blij met het medegebruik en besloten een eigen kerk te bouwen.

1732: De hoeksteen van de Lutherse kerk werd gelegd op 11 september 1732. 1743: De kerk werd voltooid in 1743, zoals aangegeven door de sluitsteen in het portaal.

1818: De kerk werkte tot 1818. Na de vereniging van alle protestantse denominaties om de Verenigde Protestantse Kerk van de Palts in 1818 te vormen, raakte de kerk in onbruik.

1830: De kerk wordt geveild voor sloop. 1985: De poort werd herontdekt na een boerderijbrand in Otterbach en hier opgericht ter nagedachtenis aan de Lutherse kerk.