Waddenzee/dijk

Het Waddengebied is elke dag anders. Met elk getij komen massa's zand in beweging en samen met de wind vormen zich eilanden, wadplaten en nieuwe geulen. Ideaal leef- en rustgebied voor duizenden (trek)vogels en een 'kraamkamer' voor de Noordzee. Ook een perfecte habitat voor zeehonden: bij eb droogvallende zandbanken zijn veilige plekken om te rusten of om jongen te zogen. Sinds 2009 staat de Waddenzee op de Unesco Werelderfgoedlijst.De Waddenzee trekt jaarlijks veel toeristen. Zij komen om te varen, te vissen of om wadlooptochten te maken. Zolang het om 'duurzaam recreatief medegebruik' gaat, brengt dat de natuur niet in gevaar.Tot de laatste ijstijd vormden de Waddeneilanden een aaneengesloten strandwal. Als het ijs begint te smelten, stijgt de zeespiegel. De kracht van de zee slaat gaten in de duinenrij en het achterliggende veengebied overstroomt. De Waddenzee wordt gevormd. Door een zware stormvloed in 1362 ontstaan de Dollard en de Zuiderzee. Vanaf het land begint men op kleine schaal land terug te winnen. De oudste zeewerende dijk is rond 1200 aangelegd. Later versterkt men die dijk met houten palen. Na weer een vernietigende stormvloed in 1825 wordt voor het eerst het duurdere steen gebruikt. De watersnoodramp van 1953 doet de overheid besluiten alle dijken op 'deltahoogte' te brengen. Dit is 7,65 meter boven NAP.Bij Noordpolderzijl bestaat de mogelijkheid om op de dijk te komen. Er liggen plannen voor een fietspad van Lauwersoog tot aan de Dollard dat voor, achter en over de dijk gaat lopen.