Saffenburg

Saffenburg
Historische sloop van het kasteelcomplex

Eerste vermelding in de 11e eeuw

De Saffenburg is afgeleid van de oude familie van de graven van Saffenberg. De naam Saffenberg verschijnt voor het eerst in 1081. Graaf Adalbert von Saffenberg tekende als getuige een document van de keurvorst van Keulen, wiens leenman hij was.

Verschillende adellijke families als eigenaars

Later waren de nakomelingen van Adalbert de enige eigenaren. Zij werden gevolgd door talrijke verschillende adellijke families als eigenaars: in 1424 kwam het complex in het bezit van de graven van Virneburg en, na hun uitsterving, van de graven van Manderscheid-Schleiden, die in 1593 werden gevolgd door de graven van Marck-Schleiden.

Grootste bergburcht in het Ahrdal

Als men nu kijkt naar de arme, smalle Ahr-wegen, waarop nergens zware kanonnen naar de omliggende bergen konden worden gebracht, wordt duidelijk dat de Saffenburg zelfs eeuwen na de uitvinding van het buskruit zijn militaire betekenis heeft behouden.

Slechts twee keer genomen

In de loop van zijn geschiedenis is de Saffenburg meerdere malen bezet geweest door verschillende buitenlandse mogendheden. Dit gebeurde meestal zonder bloedvergieten, slechts één keer werd het kasteel door vijandelijke troepen ten strijde getrokken. In december 1632 veroverden Zweedse huurlingen onder generaal Wolf Heinrich von Baudissin uit het Westerwald onder andere de steden Linz, Remagen en Andernach. Op 11 december bezetten Baudissin's soldaten Ahrweiler en afpersen 1000 Reichstaler. Twee dagen later marcheerde een divisie van ongeveer 800 man met drie kanonnen door het Ahrdal en kampeerde in Recher Auel. Nadat ze vanaf de tegenovergestelde hoogte op het kasteel hadden geschoten, bestormden de Zweedse troepen het kasteel op 14 december 1632. De bemanning, die zich aanvankelijk dapper had verzet tegen de aanvallers, vluchtte via de achterste buitenmuur, verwonde de deurwaarder en werd later gevangen genomen door de Zweedse huurlingen. Zeven Mayschossers stierven in de storm van het kasteel.
De aanvallers lieten een compagnie Brandenburgse soldaten onder kapitein Rodinger achter en vervolgden hun plundermars door de Eifel. De nieuwe bemanning hield nog twee maanden stand en capituleerde twee maanden later voor de Spaanse en Kurkölnische troepen.

In de Spaanse Successieoorlog (1701-1714) bezetten de Fransen het Ahrdal als bondgenoten van onze aartsbisschop en keurvorst van Keulen. Alleen de Saffenburg, hoewel een leengoed van het Keulse electoraat, bleef trouw aan de keizer en het keizerrijk en ontzegde de Fransen de toegang.

Lijst hielp de Fransen

Alleen door een trucje namen de Fransen bezit van het kasteel. Op 16 oktober 1702, ten tijde van de druivenoogst, mengden twee Franse officieren, verkleed als kooplieden, zich met een groep wijnbouwers die hun druiven naar de Saffenburg brachten. Zo kwamen ze ongestoord het kasteel binnen, waar slechts een klein aantal bewakers aanwezig was. Ze ontwapenden de poortwachters, lieten een groep Franse soldaten in de buurt wachten in het kasteel en bezetten het in een verrassingscoupé. Kort daarna kreeg het kasteel een bemanning van 110-180 man.
In de winter van 1702/1703 bevonden de Hannoveraanse regimenten in de omliggende steden zich in de winterwijken. In januari 1703 deed de Hannoveraanse opperbevelhebber, luitenant-generaal von Sommerfeld, een poging om het kasteel in te nemen. Een week lang vuurden zijn soldaten mortieren en kanonnen op het kasteel, maar de granaten hadden geen groot effect op de sterke muren. Uiteindelijk marcheerde hij weer weg zonder iets te hebben bereikt, onbewust van het feit dat de Fransen op het punt stonden zich over te geven.
Op 1 mei 1703 deed generaal-majoor von Bülow een tweede poging. Met zijn dragoonregiment en een paar lichte kanonnen sloot hij de Saffenburg af van de buitenwereld. Na drie weken capituleerden de Fransen tegen de vrije terugtrekking en marcheerden ze naar Luxemburg.

1704 de Saffenburg werd "gesleept".

Terwijl het geallieerde leger naar Beieren marcheerde, was het te vrezen dat de Fransen opnieuw het strategisch goed gelegen Saffenburg zouden bezetten. Om deze reden werd Saffenburg op 16 februari 1704 door een detachement van artilleristen uit de vesting Jülich gesleept. De stenen werden door de wijnbouwers gebruikt om wijngaardmuren te bouwen. In 1773 kwamen de ruïnes in het bezit van de hertogen van Arenberg, tegenwoordig zijn vaak alleen nog de resten van de funderingsmuren over.
In 2004 is begonnen met een fundamenteel herstel van de steeds meer vervallen funderingsmuren.
De wijnbouwerscoöperatie Mayschoß-Altenahr opent de deuren van het nieuwe multifunctionele gebouw voor alle gasten en wandelaars. U heeft de mogelijkheid om op een van de mooiste uitzichtpunten van het Ahrdal te worden bediend en te genieten van het unieke uitzicht op de terrasvormige wijngaarden van Mayschoß.

Openingstijden